ANNEM !!!

Daha alo değişimden annem bişeylerin yolunda gitmediğini anlıyor olsa gerekki başlıyor nasihata; “ bu gençlik bir daha gelmez kızım, saçma sapan şeyleri takma kafana, bak yeni toparlandın zaten kimsenin seni üzmesine izin verme. Tamam ispanya’yamı gidiyorsun, amerikayamı nerede mutlu olursan oraya git. Ama yeterki sıkma canını..”

Anneler biliyor. Gerçekten biliyor. Anlıyor hissediyor bazı şeyleri. O koyu karanlık günlerde anneme sarılıp ağlamıştım. Saçımı okşamıştı. Geçecek demişti. O da benimle ağlamıştı. Yeşil gözleri kan çanağına döndüğünde annemi üzdüğüm için daha çok ağlamıştım.

Annem !

17 yaşında babamla evlenmiş ilk çocuğunu 78 de doktor hatası yüzünden kaybedip sigaraya başlamış. Kaybettiği bebek erkekmiş. Muhtemelen adı Ali Rıza olacaktı. O kadar çok çocuk istiyorlarmış ki 80 yılında isteyerek beni yapmışlar. O zaman ultrason yok tabi. Kız erkek farketmiyor. Ve ben doğmuşum. Babamın ilk kızı, evin tek kızı . İlk torun olmasamda 3 evde büyütmüşler beni. 3 evin terbiyesini almışım. Şımardıkça şımarmışım. Arsız yaramaz bir çocukluk geçirmiş her istediğimi yaptırtmış anneme kök söktürtmüşüm. Babamın yurt dışından getirdiği tüm oyuncaklar erkek oyuncağıymış. Çünkü asla bir bebekle oynamamış olan bebeklerin saçlarını kesip gözlerini tükenmeyen kalem ile çizermişim.

Yarış arabalarım gazoz kapaklarım ve birde babamın anlattığı kurt ile kuzunun hikayesidir hep aklımda kalan.

Annem!

O kadar çok çekmişki benden.. Yediğim dayağın haddi hesabı olmamış.. Haliyle arsız bir çocuk olup çıkmışım. Benden sonra tekrar niyetlenip bir çocuk daha istemişler..7 aylıkken düşük olmuş. Bu da erkekmiş.. 84 de ise çok alakasız bir dönemde Kız kardeşim olmuş… Öyle çok kıskanmışım ki onu.. Boğmaya kalkmış, Bıçakla doğramaya çalışmış ve hatta balkondan atmaya bile çalışmışım. Benden çok çektiği için beni çok şımarttıkları için Annem” bu sefer bu çocuğa kimse ellemeyecek benim disiplinimde büyüyecek “demiş ve.. Benim tam tersim bir kız olmuş kardeşim.

Sessiz, sedasız.. Sulugöz..

Annem !

Yokluk günlerini en iyi ört bas eden Annem’di! Babamın işsiz kalmış olmasını hiç belli etmeyen Her bayramda bir bileziğini bizim için bozdurup bize ama sadece bize bayramlık alan Annem !

Her ne kadar çocuk olsamda yokluk günlerini ve annemin bizim için yaptığı fedakarlıkları hiç unutmayan bir ergenlik geçirdim. Birgün beni karşısına alıp genç kızlığa nasıl adım atacağımı, ( regli nin ne olduğunu anlattı ) okuldaki diğer erkeklerle nasıl mesafe koymam gerektiğini detaylıca anlatmıştı. Yani artık sokakta mahallenin erkekleri ile futbol oynamamam gerektiğinden bahsetmişti.

Ve mahallenin çocuklarını dövmememi !

Ve birgün bir erkek arkadaş edinirsem ilk önce ona söylememi asla yalan konuşmamamı tembihleyip ortaokula götürmüştü beni.

Ve ilk erkek arkadaşımı edinip annemin bana söylediğini yapıp " anneeeee ben biri ile çıkıyorummmm" dediğimde kıyameti kopartıp bacaklarımı kırmakla tehdit eden annem !

Annem !

Gençkızlık dönemlerimdeki hiçbir flörtümü beğenmeyen her seferinde “bula bula bunumu buldun” diye çemkiren annem. Her erkek arkadaşım için bitmek bilmeyen bir listesi vardı. Sanki evleneceğim ya” 5 metre kordon 12 burma bilezik” Annem haklıydı. Hepsi salak ve sümsüktü.. Çocukluk aklı işte..

Annem !

Eski Nişanlımı oğlu gibi sevsede benim bir türlü sevemediğim ayrıldığım zaman 3 ay benimle konuşmayan inatçı annem.

Annem !

Babamın vefatı ile sudan çıkmış balığa dönen, 35 yıllık bir evliliğin böyle bitmesini hazmedemeyen annem.

Birgün bana evlilik kararı aldığını söylediğinde saygı duyduğum “yalnızlık başka bişey kızım.. anlatamam.. siz birgün evlenip gidersiniz ben hiçbirinizin yanına sığamam” diyip boğazıma düğümlerin oluşmasına sebep olan o sözlerle 2.evliliğini yapan Annem.!

Annem !

Gözü kulağı üzerimizde. 34 yaşında olsamda onun 17 lik genç kızıyım halen. Ne zaman canım yansa ilk önce onun hissettiğini biliyorum. Ne zaman ağlama krizlerine girsem ilk önce onun ağladığını biliyorum. 32 yaşında yaşadığım o derin travvada yanımda olup saçımı okşadığında ; anlattığımda beni öldüreceğini düşündüğüm ama gayet Anne gibi davranıp beni teselli eden Annem !

Annem !

Her fırsatta evlenmem gerektiğini belirtip bir torun istediğini söyleyen, ben yok dedikçede gözleri dolan.. Benim için üzülen Annem ! Halenn akıllanmadığımı gören, deli damarlı kızını en iyi anlayan Annem.

Yalnızlığın ne olduğunu bana anlatırken aslında benim herkezden daha yalnız olduğumu bilen, yerdeğirmenlerine karşı nasıl mücadele verdiğimi bilen, üzerimden duasını asla eksik etmeyen Canım Annem !

Sana uygun bir damat bulamadım Anne. Biliyorum.. Süperman yok ama.. Ya birgün clark Kent’e rastlarsam ?