Kimse seni dinlemiyorken konuşmak kolaydır..

“Ah ne tatlı sözler hazırladım kim bilir kaç aydır

Kimse seni dinlemiyorken konuşmak kolaydır

Kafamda durmadan bağırıp çağıran bir yabancının sesi

Yüzümde kocaman yalandan bir antidepresan gülümsemesi

Böyle gitme ne olur, böyle gitme ne olur

Biraz yanımda otur diyemedim

Başımı yaslasaydım omzuna, ağlasaydım

Öpüp koklasaydım, yapamadım

Yapmadım, utandım”

Bugünlerde bu şarkıyı dinliyorum. Çalışırken ,serviste, otobüste evde.. Gece uyurken. Bu halime alışık olmayanlar yadırgıyor tabi. Tuhaf geliyor. Anlam veremiyorlar. Aslına bakarsanız bende pek anlam veremiyorum.

Saçma yani..

Aman salla ya ne kafana takıyorsun diye cümleye başlayanlara attığım bakış küfür etmekten beter oluyor. Susuyorlar.

Çünkü kimse kimsenin ne hissettiğini ne düşündüğünü ne yaşadığını bilemez. Bilmek yada anlamak zorundada değil elbet. Saygı duymak zorunda o kadar.

Biliyorum..

Yaşadığım her ne ise .. yaşandığı ile kalmalı.

Düşünmemeliyim. Düşündükçe sorguladıkça içinden çıkamayacağım bir hal alıyor. O isteseydi o da benim gibi düşünseydi eğer.. İşte hatayı burada yapıyorum.. O istemiyor.. ve o benim gibi düşünmüyor. Bu kadar açık ve net.. Sorunun ana kaynağı ben olduğuma göre pekte sorgulanacak bişiy yok aslında.

Göğsümün üzerine öküz oturmuş gibi hissediyorum.

Bi çaresi var elbet…

Mübarek aydayız ve inancım gereği alkol almıyorum.

Bayramın 1.günü Şile sahil köyde olacağız.

Sahilde Alkolün dibine vuracağım.

Kusana kadar içeceğim.

Hatta ne bulursam içeceğim.. Hatta yetinmeyip karadenizi içeceğim.

Alkol komasına girene kadar içeceğim.

Yapmak Lazım arada.

En son içtiğimde sarhoş olmamıştım ama keşke sarhoş olsaydım diyorum ve yaptığım hiç bişeyi hatırlamasaydım diyorum.

Ertesi güne kalp ağrısı ile uyanmak yerine baş ağrısı ile uyanmak daha cazip geliyor.

VE tatil.. Can simidim.. Bu sefer yıldızları seyrederken dilek tutmayacağım. Mal gibi ay yıldız kaydı diye heyecan yapmayacağım.

Hatta belki ibneliğine “dünya barışını “ dileyeceğim..

Kim bilir belki bu sefer ters teper..